Autobedrijf Dunnewind in Ommen

Ook loslaten is een keuze

Door Erna Ekkelkamp

OMMEN – Wanneer je bedrijfspand moet wijken voor een groter plan en onteigening dreigt, kun je twee dingen doen. Je verzetten of meewerken. Edward en Inge Dunnewind kozen voor het laatste. Maar dan wel met hulp van iemand die verstand heeft van dat soort zaken. Samen met Bernhard Kootstra bouwden zij aan een nieuwe toekomst voor hun garagebedrijf.

Dat het industrieterrein in Ommen te klein was voor uitbreiding, was al geruime tijd duidelijk. Maar het plan dat de gemeente in het begin van 2004 presenteerde leek wel erg ambitieus. Binnen De Drieslag zouden sportpark en industrieterrein van locatie verwisselen en het bedrijventerrein waar de toenmalige garage van de familie Dunnewind was gevestigd, zou worden ingevuld met woningbouw. “In het voorjaar van 2004 kregen wij te horen dat wij moesten wijken voor de plannen”, vertelt Inge Dunnewind. “Hoewel we het liefst op onze toenmalige locatie wilden blijven, stonden we er niet afwijzend tegenover, want we zagen ook wel kansen met nieuwbouw. Maar we beseften wel direct dat we hulp nodig zouden hebben bij de onderhandelingen met de gemeente, want het was een enorm grootschalig project en zelf zaten we helemaal niet in die materie.”

Vergunningen
Via via kwamen Edward en Inge in contact met Bernhard Kootstra. Het klikte direct tussen hen. “Hij snapte direct hoe de situatie in elkaar stak en kwam ook met zinvolle tips over zaken waarop we moesten letten”, vertelt Inge. “Het was maar goed dat we hem in de arm hadden genomen, want het bleek al snel dat wij ons bedrijf niet in zijn geheel konden verplaatsen naar de Rotbrink, het nieuwe industrieterrein. We zouden dan de bedrijfswoning en het tankstation moeten laten vervallen en dat was voor ons geen optie. Bernhard ging voor ons in gesprek met de gemeente. Helaas bleken zij ons niet aan een stuk grond te kunnen helpen, maar ze wilden wel proberen om iets te doen. Inmiddels hadden wij ook contact gezocht met de eigenaars van de kavel waarop ons nieuwe bedrijf gebouwd is. Hoewel zij ons de grond wel gunden, kwamen we er qua prijs niet uit. Bernhard heeft toen de bal bij de gemeente gelegd en ervoor gezorgd dat wij de grond via de gemeente konden kopen, inclusief alle benodigde vergunningen.”

Dossierkennis
Al met al duurde het traject acht jaar en al die tijd was Bernhard er wanneer dat nodig was. “Bernhard bijt zich echt in de zaak vast en weet er heel veel dingen uit te halen, waar je zelf niet aan denkt”, vertelt Edward. “Hij heeft een ongelofelijke dossierkennis en weet altijd precies wat de vervolgstappen zijn en wanneer die plaats moeten vinden. Het was een ingewikkeld traject en soms ook heel spannend, want er waren meer mensen die belangstelling hadden voor deze kavel. Maar Bernhard beheerst het politieke spel uitstekend. Waar je zelf misschien te snel zou toehappen, weet hij precies wanneer de tijd rijp is om een bepaalde stap te zetten. Dankzij hem is alles goed gekomen.”

Loslaten
Terugkijkend was de meest ingrijpende les die de familie Dunnewind leerde, dat ook loslaten een keuze is. “Toen we ons erbij hadden neergelegd dat we moesten verhuizen, kregen we wel zin in bedrijventerrein de Rotbrink”, vertelt Inge. “Een mooi nieuw pand op een prominente plek zou echt een verbetering voor ons betekenen. Maar toen bleek dat dit alleen door kon gaan als we afzagen van onze bedrijfswoning en tankstation, twijfelden we enorm. Moesten we in afgeslankte vorm verder of moesten we voor iets anders gaan? Bernhard legde ons uit dat het belangrijk is om een keuze te maken. Hij woog samen met ons de voors- en tegens af op basis van onze praktijkervaring en zijn wettelijke ervaring en steunde daarna ons rond het loslaten van de plannen op de Rotbrink.”

Deskundigheid
Inmiddels is het nieuwe pand alweer geruime tijd geleden geopend en kunnen Edward en Inge het zich al bijna niet meer voorstellen hoe het was aan de Haven. “Het eindresultaat is de moeite dubbel en dwars waard geweest”, vinden ze. “Maar we denken niet dat het zonder de deskundige hulp van Bernhard ook zo goed afgelopen zou zijn.”